به نقل از «ایمنا»

چرا کپنهاگ شهر برتر جهان شد؟

تاریخ انتشار: ۶ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۸۲۳۲۷

کپنهاگ دانمارک موفق شد با کسب امتیازات بالا در پنج مقوله پایداری، بهداشت، درمان، آموزش، فرهنگ و محیط زیست و زیرساخت‌ها، بار دیگر دومین جایگاه لیست زیست‌پذیرترین شهرهای جهان را پس از وین از آن خود کند.

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، واحد اطلاعات اکونومیست پس از بررسی ۱۷۳ شهر سراسر جهان در پنج مقوله پایداری، بهداشت، درمان، آموزش، فرهنگ و محیط زیست و زیرساخت‌ها بر اساس ۳۰ معیار، وین و کپنهاگ را به‌عنوان زیست‌پذیرترین شهرهای جهان معرفی کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دیگر شهرهای اروپایی که موفق به قرارگیری در این لیست شدند زوریخ و ژنو سوئیس هستند که این امر حاکی از چگونگی افزایش استانداردها و کیفیت زندگی در سراسر اتحادیه اروپا به‌نحوی است که شکاف‌های بزرگ موجود میان واقعیت‌های شهری را پر کند. در این میان کپنهاگ به‌واسطه آموزش و زیرساخت‌های مناسب خود مورد ستایش قرار گرفت که هر دو بخش در بررسی‌ها امتیازات عالی کسب کردند.

شهرهای اسکاندیناوی سال‌هاست که در مقایسه با هر گوشه و کنار جهان زندگی خوبی را به ساکنان خود ارائه کرده‌اند. عواملی مانند زیرساخت‌های عالی، سیستم‌های حمل‌ونقل قابل اعتماد و سطح بالای مراقبت‌های بهداشتی، همگی به امتیاز عالی زیست‌پذیری آن‌ها کمک می‌کند و کپنهاگ به‌دنبال زیرساخت‌های سبز، سبک زندگی در فضای باز، تسلط به زبان بین‌المللی، در دسترس بودن خدمات بهداشتی، مسکن و خدمات شهری، دسترسی به شبکه‌های اجتماعی و امکانات تفریحی، زیرساخت‌های شهری مناسب، آب‌وهوای خوب، امنیت شخصی، تنش‌های سیاسی و بالا بودن کیفیت هوا موفق به کسب دومین جایگاه در لیست رتبه‌بندی زیست‌پذیرترین شهرهای جهان قرار گرفته است.

پایتخت دانمارک پس از انتخاب شدن به‌عنوان پایتخت سبز اروپا در سال ۲۰۱۴ به‌واسطه برنامه‌ریزی و طراحی شهری خود، به توسعه زیرساخت‌های سبز ادامه داد و هم‌اکنون یکی از پیشگامان حمل‌ونقل سبز است که قصد دارد به یک شهر دوستدار دوچرخه‌سواری در جهان تبدیل شود. کپنهاگ همچنین پارک‌ها و باغ‌های زیادی دارد که محلی‌ها در آن استراحت می‌کنند، به گردش می‌روند و با دوستان خود وقت می‌گذرانند. کیفیت آب در داخل و اطراف این شهر نیز بسیار بالا است و مردم محلی از حداکثر مزیت برای خنک شدن در تابستان یا غرق شدن در زمستانی نیروبخش استفاده می‌کنند.

تسلط مردم بومی به زبان انگلیسی و دسترسی آسان به بسیاری از شهرهای بزرگ اروپایی با بهره‌گیری از حمل‌ونقل عمومی در کمتر از دو ساعت از فرودگاه کپنهاگ که خود با قطار تنها ۱۵ دقیقه با مرکز شهر فاصله دارد، همچنین داشتن رتبه بالا در زمینه شادی با مدنظر قرار گرفتن شادی به‌عنوان رضایت از زندگی با فاکتورهای درآمد (به‌عنوان سرانه تولید ناخالص داخلی)، امید به زندگی سالم در بدو تولد، روند زندگی متعادل، برخورداری از حمایت اجتماعی، دوری از فساد و بهره‌مندی از ویژگی بخشندگی از دیگر فاکتورهای مؤثر در رتبه‌بندی کپنهاگ در دومین جایگاه لیست به‌شمار می‌رود.

پایتخت دانمارک سال گذشته نیز همین جایگاه را به خود اختصاص داده بود. در واقع این شهر به‌طور مداوم در نظرسنجی‌های استانداردهای زندگی موفق به کسب رتبه‌های عالی می‌شود و همواره در بررسی‌های شاخص شادی سازمان ملل، گزارش جهانی شادی مؤسسه زمین و مواردی از این قبیل در صدر قرار دارد. این امر به این معنی است که کپنهاگ برای حفظ موقعیت‌های بالا رتبه خود دست به اقدامات صحیح زده و تنها به افتخارات گذشته بسنده نکرده است.

کد خبر 669315

منبع: ایمنا

کلیدواژه: شهرهای جهان کلانشهرهای جهان اقدامات شهرهای جهان شهرداری خبرهای شهری اخبار شهری زیست پذیری شهر زیست پذیری شهر زیست پذیر زیست پذیرترین شهرهای جهان زیست پذیرترین شهر جهان شهرهای زیست پذیر زیست پذیری شهرها اتحادیه اروپا اروپا شهرهای اروپایی بهترین شهرهای جهان برترین شهرهای جهان شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق زیرساخت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۸۲۳۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

افعی تهران، راسکولنیکُف و احساس منحصر به فرد بودن در جهان

   عصر ایران؛ مهدی مالمیر- با یک نگاه سرسری به لیست سازندگان سریال «‌افعی تهران» هم می‌شد حدس صائب زد که سریال با مخاطبِ بسیار همراه خواهد شد؛ مخاطبانی که نرم نرمک و از گوشه و کنار صدای انتقادات برخی‌شان را می‌شنویم که بر این نکته انگشت تاکید می‌فشارند که در این سریال، به اخلاق و رفتار مردم ساکن در تهران کم‌لطفی‌هایی شده است چراکه مردم در تهران آن سان که سریال به تصویر کشیده، آدم‌هایی بی‌اعتنا به هم‌نوع و  کنایه‌زن و تلخ‌زبان نیستند.

  در این‌که در تمام شهرها در سراسر جهان آدم‌هایی از این جنس کم نیستند حرفی نیست اما چرا در این سریال این نوع آدم‌ها در کانون سریال قرار گرفته‌اند و بی اغراق در بیشترِ سکانس‌ها با این تیپ آدم‌ها رو به رو می‌شویم؟

    پاسخ اما به تیپ شخصیت اصلی سریال باز‌می‌گردد. ما به جهان شخصی وارد شده‌ایم و با چشمان شخصیتی جهان را می‌نگریم که نگاهی دگرگونه به انسان‌ها و جهان دارد: «‌آرمان» منتقد سینما و مدرسی است که در آستانۀ 50 سالگی فرصتی به کف آورده تا نخستین فیلم بلندش را کارگردانی کند و به جرگۀ کارگردانان فیلم اولی بپیوندد! این منتقد سینمایی که کمی دیر برای ساختن فیلم‌اش به تکاپو افتاده، از نوعی ویژگی شخصیتی برخوردار است که بدان «شخصیت بیش از حد حساس» یا hayper sensitive person  گفته می‌شود.

   دارندگان این ویژگی شخصیتی، جهان گرداگردشان را با حساسیت بالا درک و دریافت می‌کنند و از پیش پا‌افتاده‌ترین ماجراهای روزمره نمی گذرند و مدام رخدادی را که برای بسیارانی می‌تواند با پوزخندی یا دستِ بالا با شانه بالا انداختنی برگزار شود، در ذهن و ضمیرشان همچون سکانسی از یک فیلم دردناک مرور می‌کنند و دندان روی دندان می‌سایند و گهگاه از کاهی کوه می‌سازند و مته به خشخاش زندگی می گذارند. 

مثلا پاسخ نه چندان گرم نانوای محترمِ محل در یک صبح سرد، برای کاراکترهایی که چندان درگیر ویژگیِ «‌شخصیت بیش از اندازه حساس» نیستند، می‌تواند با بی اعتنایی و حتی بی توجهی رو به رو شود یا آن را به حساب خستگی و هزار و یک دلیل و علت دیگر بنویسند و همچون بچه آهوییسبکبال از کنار آن بگذرند و دنبال کار و بار خود را بگیرند، اما شخصیت بیش از حد حساس، این بی‌مهری کوچک را در ذهن خود بدل به رویدادی بزرگ می‌کند و با منفی‌بافی و تفسیرهای کهکشانی از یک اتفاق روزمره، به روان خود زخم‌های ناسور می‌زند و سلول‌های عصبی خود را به کشتن می‌دهند!

   در سریال افعی تهران با کارگردانی « سامان مقدم» چند بار هم  از زبان خود شخصیت محوری داستان که صادقانه در برابر روان‌شناس اقرار کرد که رویدادهای روزمره را نمی‌تواند مثل باقی ادم ها ندیده یا نابوده بگیرد با تیپ شخصیتی ارمان کارگردان پنجاه ساله آشنا می شویم و هم در یکی از ظریف ترین سکانس ها که به روشنی دست بر روی نقطه ضعف شخصیت حساس می گذارد: آنجا که آرمان در سکانسی از سالن تئاتر بیرون می آید و وقتی پول بلیتش را از خانم بلیت فروش مطالبه می کند و خواهان پس گرفتن آن است با نگاه توام با تحقیر خانم مواجه می شود و صحنه خندۀ نه چندان مودبانه و نالازم خانم بلیت فروش را چند بار در موقعیت‌های مختلف به یاد می آورد و در آنجا است که سریال اولین تلنگر را به مخاطب می‌ند که با شخصیتی نامعمول در سریال رو به رو است و ضروری است از او انتظار رفتار و منشی از لون دگر داشته باشد.

  هنگامی که با شخصیت داستان و ویژگی‌های رفتاری او آشنا شدیم، با آسودگیِ بیشتری می‌شود رفتار او و کنش و واکنش‌اش را در دایره همکاران، همسایه و همسر سابق و همسایه پیش‌بینی و درک کرد.

   آرمان با سِنسورهای حساس اش بدل به آینه‌ای زشت‌نما می‌شود که دست بر روی نکاتی می‌نهد که شاید در زندگی روزانه کمتر کسی به قول قدیمی‌ها سنگی در ترازوی آنها بگذارد.

   اینکه رابطۀ میان شهروندان در کلان‌شهری مثل تهران تا چه اندازه می‌تواند پیچیده باشد. تا چه اندازه باید مراقب سخنانی باشیم که با شتاب بر زبان جاری می‌سازیم، تا چه اندازه باید سکنات خود را به هنگام حمله خشم و کدورت و حسادت کنترل کنیم و... چرا که همه آدم‌ها نمی توانند به راحتی از ماجرایی، کنایه ای، متلکی و نیشِ زبانی و پرخاشی درگذرند و این احتمال متاسفانه کم نیست که برای برخی اتفاقات ناگوار روزمره بدل به عقده‌ها و کمپلکس‌های خطرخیز شود.

  افعی تهران، همان قاتلی که در شهر پیچ و تاب می‌خورد و آرمان بر آن است تا فیلم‌اش را از روی زندگی پُرماجرای او بسازد، احتمالا یکی از همین «‌شخصیت های بسیار حساس» است که ناخوشی روانی‌اش به حد خطرآفرینی برای جامعه تبدیل شده است؛ احساس نزدیکی حسی میان کارگردان و قاتل سریالی هم از همین اشتراکات روانی سرچشمه می‌گیرد.

 
هر دو، چه کارگردان و چه قاتل زندگی درونیِ پیچیده ای دارند. هر دو از رویدادهایی رنج می کشند که از زمان کودکی بر روان شان سنگینی می کند( قاتل زنجیره ای کسانی را می کشد که در کارنامه شان سابقه کودک آزاری دارند) و در نهایت، هر دو آدم های منحصر به فردی در نوع خود به شمار می روند که در قاتل این احساس منحصر به فرد بودن به جنایت می انجامد. چرا که هر قاتلی چنان چه از رمان بی نظیر «جنایت و مکافات» آموخته ایم، در وهله اول با نوعی احساس خاص بودن، خود را محق می داند که دست اش را به خون همنوع رنگین کند. راسکولنیکوف کم بنیه و بیمار که دانشجوی حقوق بود، در هذیانات  و تفکرات اش به این نتیجه رسیده بود که آدمی است « ویژه»  که سزاوار به انجام رساندن کاری است که از هر کسی ساخته نیست: قتل پیرزن رباخواری که زندگی او را همچون زندگی پشه ای بی ارزش می شمارد و شایسته ی نابودی!

                                                                                       راسکولینکوف در رمان "جنایت و مکافات"

در آخر، می شود به نویسندگان فیلمنامه آفرین گفت که شخصیتی با ویژگی های روانی خاص آفریده‌اند و داستان را بر روی شانه‌های یک شخصیت بیش از حد حساس سوار کرده اند و از این طریق، هم سریالی با مایه‌های پلیسی و جنایی ساخته‌اند و هم شماری از ویژگی‌های برخی از ما شهروندان عجول و بی حوصله و گه‌گاه بی‌ملاحظه را به تصویر کشیده‌اند که کمتر کسی در فیلم‌ها و سریال‌ها به این ظریفه‌ها توجهی جدی نشان می‌دهد.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: توجیهات پیمان معادی؛ "ارشاد" یا هنر؟ پیمان معادی؛ بوسنده، پوشنده یا گوینده؟! پیمان معادی درگیر یک پرونده قتل شد